Noong bata pa ako ay may hinahangaan akong mama na napakalaki ng katawan.
Napakalapad ng kanyang Dibdib. At sa lapad ng kanyang dibdib ay nakatato ang isang parang buhay na buhay na agila.
Kaya parating nakahubad ito at buong pagmamalaking ipinagmamayabang ang nakatatong agila
sa kanyang matipunong dibdib.
Napakalapad ng kanyang Dibdib. At sa lapad ng kanyang dibdib ay nakatato ang isang parang buhay na buhay na agila.
Kaya parating nakahubad ito at buong pagmamalaking ipinagmamayabang ang nakatatong agila
sa kanyang matipunong dibdib.
Lumipas ang sampung taon. . .
Napasyal ako sa lugar ng mamang hinahangaan ko. Samakatuwid ay sampung taon na ang nakalipas
e. di matanda na rin iyong mamang hinahangaan ko at bagsak na ang kanyang katawan pangangatawan kaya pagtingin ko sa kanyang dibdib niya ay pinagmasdan kong mabuti ang tato niyang agila.
Pagtingin ko bagsak na iyong agila at matanda na rin।
e. di matanda na rin iyong mamang hinahangaan ko at bagsak na ang kanyang katawan pangangatawan kaya pagtingin ko sa kanyang dibdib niya ay pinagmasdan kong mabuti ang tato niyang agila.
Pagtingin ko bagsak na iyong agila at matanda na rin।
No comments:
Post a Comment